Vandaag zouden we naar Tampa gaan, voor een wedstrijd van de Tampa Bay Buccaneers. Aangezien de wedstrijd pas om 19:30 begon hadden we eerst nog wat tijd over. 's ochtends nog even bij Walmart gekeken. Spijkerbroeken van Levi's voor €17,50:
Tandenborstels met een liedje erin, om vrolijker wakker te worden denk ik:
Zakken M&M's van 1,2 kilo:
Een kilometer of 50 boven Tampa ligt Tarpon Springs; een klein stadje aan de kust waar veel Grieken wonen:
Het stadje staat bekend om de sponzenduikers. Dat is ook meteen de reden van alle Grieken hier; die zijn geimporteerd om de sponzen op te duiken:
Verder is er niet zo heel veel te beleven, het hangt er aan elkaar van de souvenirswinkeltjes:
En een paar sponzenmuseums...
Dus na een uurtje hadden we het wel gezien en zijn we richting Tampa gereden. Voor het avondeten zijn we naar Red Robin gegaan. Een hamburgerrestaurant dat bekend staat om z'n gratis refills van "Freckled Lemonade" (aardbeiendrinken met gepureerde aarbeien op de bodem) en friet:
Ze zijn trots op hun "gourmet burgers". Dit was de Blue Ribbon burger, op een uienbroodje, met blauwe kaas erop:
Tegen 18:30 waren we bij het Raymond James Stadium. Parkeren was bizar duur: $25, maar toen we er eenmaal waren werd duidelijk waarom. Amerikanen komen allemaal ruim voor de wedstrijd al naar de parkeerplaatsen toe om een tailgating party te houden: achterklep van de auto open, stoelen erbij en bier drinken maar!
Er kunnen 65.908 mensen in het stadion. Wij zaten op de eerste rij van de bovenste ring. Schijnbaar tussen de seasonticket holders, want ze leken elkaar allemaal te kennen daar:
Voor elke grote sportwedstrijd wordt het volkslied gezongen. Dit keer door ene Big Mike, die in American Idol had meegedaan. Het volkslied is wel erg indrukwekkend, iedereen in het stadion gaat staan:
Later deden ze nog een support the troops tribute waarbij weer iedereen ging staan en een beetje ging klappen. Aan die onzin heb ik niet meegedaan uiteraard; laat ze lekker ophouden zich overal mee te bemoeien, dan heb je ook geen militairen meer nodig.
De wedstrijd was wel geinig om een keer mee te maken, maar wel erg saai: zoveel pauzes tussendoor, vermoeiend. Na ruim anderhalf uur was de eerste helft afgelopen. We hebben toen nog een stukje halftimeshow gekeken en het toen maar voor gezien gehouden:
In tegenstelling tot NBA en NHL mag je bij de NFL geen 'grote' camera's mee naar binnen nemen. Dus maar een paar van internet geplukte foto's:
De Bucs begonnen goed met een eerste touchdown, maar daar bleef het ook meteen bij; wedstrijd werd verloren met 30-7.